Artikelen in deze blog met domotica (en specifiek het gratis systeem Domoticz) als onderwerp Driedelig artikel over het gebruik van wifi met behulp van de esp8266 chip in Domoticz.
Artikelen over het gebruik van de esp8266 Sensoren via Wifi koppelen aan Domoticz – Deel 1 Sensoren via Wifi koppelen aan Domoticz – Deel 2 Sensoren via Wifi koppelen aan […]
Het verzamelen van vinyl is één van mijn grote passies. Het reinigen van vinyl Opnieuw vinyl verzamelen Het ontstaan van een nieuw Caravan album Recensie van Caravan’s ‘Paradise Filter’ Op […]
Omdat ik onlangs een nieuwe fiets heb aangeschaft besloot ik mijn twee bestaande fietsen, een ‘gewone’ Gazelle herenfiets en een Giant hybride sportfiets, te verkopen. Die dingen nemen onnodig veel plaats in in onze toch al niet grote schuur en wat moet je er mee als je een nieuwe hebt?
Marktplaats is een prima plaats om dit soort ‘overtollige’ zaken te verkopen en ik maak daar dan ook graag gebruik van. Dus snel wat foto’s gemaakt van beide fietsen, wat eigenschappen op een rijtje gezet en advertenties geplaatst. Snel, makkelijk en (meestal) gratis. Het enige waar ik tegenop zie is het ‘gedoe’ rondom zo’n verkoop. En dat gedoe, daar gaat deze blog over.
Omdat ik geen zin heb in ‘gedoe’ probeer ik altijd zo realistisch mogelijk te zijn. Geen dingen in de advertentie die niet kloppen, geen te mooie omschrijvingen, geen te hoge prijzen. Maar veel mensen die reageren gaan er blijkbaar vanuit dat ze een zeer gewild merk fiets toch voor een paar dubbeltjes kunnen ophalen.
De eerste groep mensen die reageren, dat zijn de ‘spookbieders’. Deze mensen reageren nooit terug wanneer je ze mailt. Of je nou een dag, een uur of een minuut na hun bieding reageert, ze reageren nooit terug. Ik vraag me wel eens af: hoe denken dat soort mensen? Of zouden ze lukraak op allerlei fietsen bieden? Misschien zijn het wel lieden die graag op knoppen drukken of kicken op mailtjes van vreemden. Ik weet het niet.
De tweede groep zijn de zware onderbieders. Stel, je vraagt 200 Euro, dan bieden zij aan hem gelijk op te komen halen voor 80 Euro. Voor de Gazelle fiets had ik er binnen 5 minuten al vier. Dit zijn waarschijnlijk handelaren, die hem nog wat verder opknappen en hem dan voor het dubbele of meer verkopen. Dit kunnen het dus bekijken, want dat doe ik liever zelf.
De derde groep mensen zijn de zeurpieten. Ze reageren gelijk terug wanneer je ze mailt, maar beginnen dan aan een eindeloze E-mailwisseling over de kwaliteit. Als ik dan voorstel te komen kijken hoor je vaak niets meer. Ik vraag me dan af: wat willen die mensen? Willen ze nou wel of niet een fiets? Waarschijnlijk willen ze het liefst een gloednieuwe fiets voor 25 Euro, maar dan gaan ze maar naar iemand anders.
De vierde groep mensen reageert op mijn mail en komt kijken, maar zijn dan ’teleurgesteld’ in de kwaliteit, ‘hadden er meer van verwacht’ of ‘hebben elders veel betere fietsen gezien voor minder geld’. Tsja, dat kan. Vaak is het alleen maar tactiek om wat van de prijs af te pingelen. Het meest verbaasd was ik over een man die me eerst de fiets een week liet vasthouden en toen uiteindelijk langskwam, waarbij hij anderhalf uur in de auto had gezeten. Hij had de fiets nog niet gezien of hij liep al te mopperen. Toen ik hem uit de schuur haalde zei hij: “Nou, die valt tegen. Ik had er toch echt meer van verwacht”. En weg was hij weer, mij verbaasd achterlatend.
Gelukkig is er ook nog een vijfde groep mensen en dat is de groep waar je uiteindelijk zaken mee kan doen. Heel vaak zijn dat aardige, realistische mensen die weten wat ze willen. Natuurlijk kan het zijn dat ze hem alsnog niet kopen, maar dan pas nadat ze een grondige test heben gedaan. Ik had iemand over de vloer die geen tijd meer had om de sportfiets op te knappen. Hij wilde er mee naar Zuid Frankrijk. Ja, dan kan ik begrijpen dat het afketst.
Al met al ben ik beide fietsen toch snel kwijt geraakt en voor ongeveer de prijzen die ik ervoor in gedachte had. Aan aardige mensen, die er zeer waarschijnlijk nog jaren veel plezier van hebben. Verkopen van gewilde zaken via Marktplaats is dus een kwestie van filteren, wat geduld en afwachten. Bijna altijd komt het dan goed!
Ik ben zo’n oude knar uit de tijd dat de LP, de plaat, het vinyl, of hoe je het ook wilt noemen, de belangrijkste muziekdrager was. In mijn jeugd (zeg maar de zeventiger jaren) kocht iedereen vinyl. Singles en Langspeelplaten. Vooral langspeelplaten. Had je daar geen geld voor, of vond je een LP niet goed genoeg om te kopen, dan was er de compactcassette. Ik gaf, net als mijn vrienden, bijna al mijn geld uit aan LPs. Toen ik de wereld buiten The
De originele LP uit 1970 van Supersister – Present from Nancy
Beatles en The Rolling Stones ging verkennen leerde ik de juiste groepen kennen via oudere broers van vrienden (Pink Floyd, Jethro Tull, Soft Machine, Supersister, Alquin) en nieuwe vrienden die al wat ouder waren (David Bowie, Steve Harley, The Who, Genesis, Led Zeppelin, Yes, King Crimson). Via de radio kwamen daar nog de nodige andere artiesten bij (Camel, Fleetwood Mac, Herman Brood, Solution, The Police). En van al die artiesten (en nog veel meer andere) kocht ik LPs. Heel veel LPs. De vloer van mijn kamer in het ouderlijk huis zakte nog net niet door.
“Present from Nancy” op een Twee-voor-de-prijs-van-een CD met een absurd lelijke hoes
Toen in de eerste helft van de tachtiger jaren de CD opkwam was ik er als de kippen bij. Samen met wat goede vrienden, die eveneens muziek als hobby hadden, begon ik met het kopen van CDs. Want immers: CDs krasten niet, CDs waren lekker klein en CDs klonken veel beter dan die oubollige langspeelplaten. Dacht ik. Als je eenmaal je muziek op CD had, dan was je pas echt goed bezig. Dacht ik. Veel artiesten kocht ik daarom opnieuw op CD. In het begin was dat wat moeilijk, omdat er nog niet zoveel uit kwam op CD (vooral The Beatles duurde heel erg lang), maar uiteindelijk lukte het toch om de belangrijkste LPs te vervangen. Bij minder populaire groepen, zoals Supersister en Alquin werd je als liefhebber afgescheept met hele matige 2-voor-de-prijs-van-1 CDs waarop de platenmaatschappij probeerde 2 albums te proppen. Soms moest daarom zelfs een nummer sneuvelen, omdat ook een CD nu eenmaal begrensd is. Van andere (The Beatles, The Who, Genesis) werden belachelijk slechte CD-versies gemaakt. En die werden dan ook nog eens verkocht voor absurde prijzen. Maar ja, je bent liefhebber of niet, dus: kopen die handel. Wij reisden in die begintijd zelfs regelmatig naar Duitsland om daar CDs te kopen. Ze waren daar ruimer voorhanden en vooral goedkoper.
Toen ik eenmaal een respectabel aantal CDs had gekocht en niet meer naar mijn oude LPs omkeek besloot ik ze te verkopen. Ik draaide ze toch niet meer, ze namen best veel plaats in (ik had er ongeveer 1000) en ze leverden nog wat op. Je praat dan eind jaren tachtig.
De LPs werden uitgezocht. Ik hield er een stuk of 50, voornamelijk bijzondere exemplaren en al mijn Supersister LPs. De rest ging weg. voor een paar gulden per stuk. Je voelt je dan even heel rijk, maar eigenlijk was het diefstal. De opkoper gaf een prijs die paste bij de slechtste exemplaren, maar hij wilde eigenlijk alleen de beste platen hebben. In mijn geval praatte hij me zelfs om om LPs te verkopen die ik eigenlijk had willen houden. Maar goed, daar ben je zelf bij, dus dat kan ik hem moeilijk verwijten.
Heruitgave uit 2010 van “Present from Nancy”. Goede kwaliteit die de plaat recht doet.
Het verzamelen van CDs ging vrolijk door en ik dacht nooit aan die oude LPs. Voordeel was dat ik de titels die ik niet goed meer vond niet opnieuw kocht op CD, waardoor er vanzelf een schifting plaatsvond. Natuurlijk kwamen er wel een hoop nieuwe titels uit, dus rond het jaar 2000 ging de teller van het aantal CDs over de 1000 heen. Ik had inmiddels alles wat ik echt goed vond opnieuw gekocht en had opnieuw een behoorlijk interessante verzameling.
Toen kwam het downloaden van digitale muziek op. Napster en zijn opvolgers / klonen als Gnutella, eDonkey, Limewire enz. leverden ‘gratis’ muziek. De kwaliteit was nog bedroevend (128 Mbit MP3’s. Ugh) maar werd later beter. Daarna kwamen de torrents en Usenet, de FLACs en tenslotte de HD versies van muziek.
Bij mij was de lol van het muziekverzamelen met de opkomst van het downloaden echter verdwenen. In plaats van het zoeken naar goede titels en het uiteindelijk kopen van interessante platen werd het nu meer het verzamelen van zoveel mogelijk titels. Immers: wanneer iets niets kost heeft het ook geen waarde meer. Dat lijkt een waarheid als een koe, maar denk er maar eens over na: wanneer je moet betalen voor je muziek koop je gerichter en ga je er intensiever mee aan de slag. Ik had, net als de meeste mensen, harde schijven vol met muziek die ik nog nooit gehoord had, muziek die ik niet eens kende en muziek die ik niet terug kon vinden. Onbewuste associaties als ‘die rode plaat’, of ‘Die hoes met die UFO’ ontbreken bij digitale muziek. Je zoekt je kortom het lazerus naar een plaat.
Met CDs had ik ook niet zoveel meer. Naast het feit dat CDs helemaal niet zo goed waren als eerst gedacht (ze gaan in kwaliteit achteruit en zijn na 30 jaar ineens niet meer te draaien), verveelde het minuscule formaat met de kleine, onhandige boekjes,me. Ik had al mijn CDs gedigitaliseerd en op harde schijf gezet. Ik draaide ze via een mediaspeler samen met de muziek die ik had gedownload. Dat leek de toekomst en daar doe je natuurlijk aan mee.
En toen – ergens in 2009 – kwamen er ineens weer LPs in huis! Mijn zoon Jeroen begon als rechtgeaard hipster LPs te kopen. Niet zoveel als ik in mijn jeugd, maar wel veel gerichter. En niet alleen van nieuwe bands, maar ook van oude bands. Zeg maar “mijn” bands. Want de jeugd van tegenwoordig weet heel goed dat er in de zestiger en zeventiger jaren een explosie aan goede muziek is geweest! Het grappige was dat de LPs niet alleen werden gezien als muziekdrager, maar ook als een kunstvoorwerp, dat je ophangt of bekijkt. Er zijn zelfs jongeren die LPs verzamelen, maar geen platenspeler hebben!
Na een poosje merkte ik dat het bij mij ook weer begon te kriebelen. Ik had weliswaar geen platenspeler meer, maar na wat zoekwerk op zolder haalde ik wel mijn oude platen weer tevoorschijn. Met daarbij natuurlijk de Supersister LPs. Ik had die eigenlijk vooral bewaard omdat ik vreesde dat ze nooit op CD zouden uitkomen. Had ik al verteld dat Supersister waarschijnlijk mijn favoriete groep is? 🙂 Kort daarna had ik weer een oude DUAL platenspeler met Ortofon element van Marktplaats in huis. De moderne versterkers hebben echter veelal geen ingang meer voor een platenspeler en dus moest er ook een extra voorversterker worden aangeschaft. Maar toen kon ik dus weer mijn LPs draaien! En, net als mijn zoon, hoezen aan de muur hangen. En natuurlijk snuffelen naar (vooral oude) LPs.
Dreaming Wheelwhile, een in 2012 verschenen speciale 2×10 inch verzamelalbum met oud werk van Supersister en foto’s uit de tijd van Present From Nancy.
En wat bleek: ik had het echt gemist. Het bezig zijn met muziek, bekijken van hoezen, speuren naar leuke titels… Vroeger zat er op elke hoek van de straat een platenzaak, maar dat is helaas niet meer zo. Vooral toen ik net opnieuw was begonnen was het echt zoeken naar leuke platenzaakjes. Inmiddels zijn er weer de nodige zaakjes waar je leuke platen kunt kopen voor soms redelijke prijzen.
“She was naked”, de eerste single van Supersister, die verscheen in 1970.
Ook leuk is de website Discogs. Op deze website kan je je complete verzameling LPs, singles, CDs, 12 inches enz. bijhouden. Mijn complete verzameling staat er op. De site is zeer compleet, vooral met betrekking tot LPs. Heel veel persingen zijn al voorhanden en indien nodig kan je je eigen exemplaar toevoegen. Daarnaast kan je er ook platen kopen of verkopen.
Ik heb inmiddels weer meer dan 800 LPs in mijn bezit. En na de DUAL kwam er eerst een tweedehands Thorens TD160 Mk II platenspeler met Stanton EEE element en daarna een nieuwe ProJect Debut Carbon DC Esprit met Ortofon element. Ik heb inmiddels ook honderden singles, meer dan ik ooit heb gehad! En veel belangrijker: ik heb mijn lol in het muziekverzamelen weer terug.
In de eerste twee afleveringen van mijn weblog over domotica heb ik uitgelegd wat dat nou eigenlijk is, domotica en hoe je het aan de computer koppelt. Ik maak daarbij gebruik van de gratis software van Domoticz, die je onder Windows of Linux kunt gebruiken om je domotica te besturen.
Ontvangers
In de vorige aflevering heb ik laten zien hoe je de zenders kunt koppelen aan Domoticz. Nu is het de beurt aan de ontvangers.
Wat zijn er zoal voor ontvangers die we kunnen koppelen? Denk aan schakelbare stopcontacten, lampfittingen, dimmers, schakelaars voor zonwering, deurbellen of motoren voor rolgordijnen.
Registreren van ontvangers
Om te kunnen registreren heb je óf de registratiecode en het type van de ontvanger nodig, óf je hebt een ontvanger nodig die een code kan leren. Afhankelijk van het gebruikte protocol moeten meer of minder gegevens worden ingevoerd. Gebruik hiervoor de knop Manual Light/Switch op de pagina Switches.
Kies allereerst de juiste hardware. Hier is dat RFXCOM. Geef hem een zinvolle naam en kies het soort schakelaar. Naast On/Off zijn er een groot aantal andere mogelijkheden, zoals Blinds, Dimmer, of Door Lock.
Het Type (protocol) is iets wat je moet weten. Het staat niet op de verpakking… In de handleiding van de RFXCOM RFXtrx433 staan alle protocollen opgesomd. Daarin lees je bijvoorbeeld dat KlikAanKlikUit (KAKU) het AC protocol gebruikt. Voor dit protocol moet je een ID van 4 velden en een unitcode opgeven. Weet je die, dan kan je die invoeren en vervolgens met Add Device de ontvanger toevoegen. Weet je hem niet, dan verzin je een nog niet gebruikte code en zet je een zelflerende ontvanger in de leer-modus. Bij KAKU ontvangers doe je dat bijvoorbeeld door ze in het stopcontact te steken, ze ontvangen dan gedurende 5 seconden een signaal. Druk, zodra de ontvanger in de leer-modus staat, direct op de knop Test op de pagina waar je de gegevens invoert. De RFXtrx433 zendt het signaal uit en de ontvanger slaat het op. Na het toevoegen vind je de ontvanger terug onder Switches. Net als bij de zenders (zie de vorige blog) kan je ook de schakelaars met het sterretje op de eerste pagina plaatsen (Dashboard).
Door op het pictogram van de ontvanger te drukken zet je handmatig, vanuit Domoticz, de schakelaar aan of uit. De optie Log geeft je toegang tot het logboek waarin de geregistreerde schakelmomenten staan opgeslagen.
De optie Edit geeft de mogelijkheid ingevoerde gegevens aan te passen. bijvoorbeeld de pictogrammen of naam van de schakelaar. Ook staan hier nog wat geavanceerdere instellingen, die voor dit blog op dit moment te ver gaan, zoals het starten van een extern script op het moment dat een schakelaar wordt geactiveerd.
De optie Timers geeft je de mogelijkheid de actie uit te voeren op een bepaalde tijd, bijvoorbeeld het inschakelen van een lamp bij de voordeur bij zonsondergang.
De optie Notifications tenslotte kan een bericht versturen wanneer een bepaalde actie plaatsvindt.
Sensors
Naast ontvangers, zoals lichtschakelaars, deurbellen enz. is het ook leuk en zinvol om Domoticz uit te rusten met sensors. Denk hierbij bijvoorbeeld aan weer- en temperatuursensors of sensors in pc’s. Een sensor kan niet worden geschakeld, deze geeft alleen periodiek één of meer gemeten waarden door aan Domoticz.
Aan sensors valt eigenlijk niets in te stellen. Als ze er zijn en gegevens versturen, dan zal Domoticz ze automatisch oppikken. Als je in de log kijkt van Domoticz (onder het menu Setup), dan zie je gelijk sensorgegevens staan, tussen eventuele andere signalen, die door Domoticz zijn verwerkt:
In bovenstaand voorbeeld zijn signalen van temperatuur-, weer- en hardwaresensors geregistreerd.
In het onderdeel Devices onder het menu Setup vind je de laatste registraties van de sensors in de database terug:
Ook deze sensors kan je gemakkelijk in Domoticz opnemen, door op het groene pijltje te klikken. Dat wordt blauw en je kunt de sensor nu een naam geven. De sensor vind je vervolgens terug onder één van de kopjes Temperature, Weather of Utility. Met het knopje Edit kan je o.a. de naam van de sensor aanpassen, met Log kan je o.a. mooie grafieken uit Domoticz toveren over bijvoorbeeld de temperatuur de afgelopen dag, maand of jaar.