Vandaag, 21 november 2015, ben ik met de rest van ons gezin weer naar de Mega platen- en CD-beurs geweest. Deze beurs wordt twee keer per jaar gehouden in de Utrechtse Jaarbeurs en is een walhalla voor liefhebbers van vinyl. CD’s zijn er ook wel, zoals de naam van de beurs doet vermoeden, maar het is toch vooral vinyl wat de klok slaat. Voor diegenen die niet van platen houden is er tegelijkertijd de Verzamelaars Jaarbeurs. Dus ook voor liefhebbers van antiek, strips, speelgoed enz. is het een must.
Ik ga daar al jaren heen. Uitsluitend in november, want de beurs in het voorjaar valt altijd in een weekend waarin ik niet kan. Maar één keer per jaar maken we er met het hele gezin een uitje van, waar ik naar uitzie.
In voorgaande jaren heb ik geleerd hoe je moet zoeken naar bepaalde titels en waar je het beste terecht kunt. Dit jaar had ik me een speciaal doel gesteld: een aantal LP’s kopen van de, in Nederland, vrijwel onbekende Italiaanse progbands Osanna en Metamorfosi. Buiten Italië kom je daar niet makkelijk aan, tenzij je ze natuurlijk voor veel geld op Discogs gaat bestellen. Maar dat is niet de bedoeling. Ik hoop één of meer LP’s te scoren voor een redelijke prijs!
Hoe komt iemand er in godesnaam bij om Italiaanse Progrock te gaan kopen, hoor ik iemand denken. Toeval. Zuiver toeval. Zoals met veel muziek gaat het er om dat je weet wát je mooi vindt. En daar kom je achter doordat iemand je dat laat horen. Dat kan een vriend zijn, de radio of een muziekstreamer. In dit geval ben ik er tegenaan gelopen via het YouTube kanaal van Dereckvon. Dat is een Amerikaan die allerlei muziek bespreekt. En die besloot wat over Osanna te vertellen in deze aflevering. En toen ik dat gehoord had besloot ik muziek van die jongens te gaan beluisteren. Via hen kwam ik weer per toeval bij hun landgenoten van Metamorfosi.
Afijn, de beurs dus. Veel, heel erg veel vinyl in een enorme hal. Hoe vind je wat je zoekt? Dat viel dus niet direct mee. De meeste handelaren die ik er naar vroeg hadden er nog nooit van gehoord. Ik ben uiteindelijk gericht op zoek gegaan naar Italiaanse handelaren en zelfs die wisten niet altijd wat ik bedoelde. Uiteindelijk sprak ik een man die direct de LP Palepoli van Osanna uit een bak viste. Voor slechts 250 euro. *slik*. Dat was ruim, erg ruim, boven budget. En de plaat zag er ook nog eens niet uit.
Tien handelaren later was het nogmaals raak. Weer dezelfde Palepoli, deze keer zag hij er fraai uit. En was hij 230 Euro. *grmbl* Dat wordt dus niets. En andere platen van één van de twee groepen had ik dus al helemaal niet gezien.
Teleurgesteld droop ik af. Dan maar geen Italiaanse progrock. Het moet tenslotte wel redelijk blijven en ik had wel allerlei ander fraai vinyl gekocht. In het laatste pad op weg naar de uitgang stond nog een Italiaanse handelaar. Toen ik zag dat deze uitsluitend ‘re-issues’ had, nieuwe herpersingen, maakte mijn hart een sprongetje. Zou hij misschien….
De handelaar sprak slecht Engels en moest lachen om mijn uitspraak van de bandnamen. Even later had ik VIJF platen in mijn handen. Twee van Metamorfosi en drie van Osanna. Precies de vijf die ik wilde hebben. Op onberispelijk vinyl en samen voor 100 Euro. Missie geslaagd!!!