Maand: januari 2014

In mijn vorige artikelen over de migratie van Windows XP naar Linux beschreef ik hoe ik er toe kwam om voor de Linux Mint 16 Petra Cinnamon distro (kortweg ‘Mint’) te kiezen en hoe ik Mint heb geïnstalleerd. In dit artikel ga ik Mint testen vanuit het perpectief van een Windows XP gebruiker!

Om Mint goed te kunnen bekijken vanuit het oogpunt van een Windows XP gebruiker ontkom ik er niet aan om de twee system veel te vergelijken. Natuurlijk is Linux geen Windows. Maar het is wel interessant om te zien in hoeverre de overgang naar Linux pijnloos kan verlopen voor mensen die alleen Windows gewend zijn.

Bureaublad en interface

Mint toont zich op een laptop op een soortgelijke wijze als Windows. Je kunt snel stoppen (bijvoorbeeld door de laptop dicht te klappen) en starten en logt in door een wachtwoord in te geven. Ook in het wisselen van gebruikers is voorzien, al komt dat in dit artikel niet aan de orde.

Na het starten toont Mint zich als een mooi afgewerkt en zeer compleet ogend systeem op  de oude laptop. Zeker wanneer een andere achtergrond wordt ingesteld dan de standaard ‘reclame’ desktop. Door met de rechter muistoets te klikken op het bureaublad verschijnt een menu – net als in Windows . Kies voor Werkblad achtergrond wijzigen en stel één van de fraaie, meegeleverde achtergronden in. Maar je kunt natuurlijk ook een eigen achtergrond kiezen.

Op het bureaublad treffen we Computer en Persoonlijke map aan. Dit zijn equivalenten voor de Windows snelkoppelingen ‘Mijn Computer’ en ‘Mijn documenten’. Het openen van één van deze mappen toont soortgelijke informatie als Windows doet: locaties met bestanden. Mappen met documenten, muziek, video’s enz.

Wanneer je computer is opgenomen in een thuisnetwerk, dan druk je op in de map Computer op Netwerk. In het venster verschijnt dan een map Windows-netwerk. Door daarop te dubbelklikken verschijnen de beschikbare Windows netwerken en daarin weer de computers die in het netwerk zijn opgenomen. Net als in Windows dus.

Taakbalk, menu en systeemvak

Mint beschikt aan de onderzijde van het scherm over een zelfde interface als Windows: Een taakbalk waarin gestarte programma’s worden getoond, een systeemvak met pictogrammen, rechtsonder en een menuknop linksonder. De werkbalk kan, net als in Windows, worden verborgen, maar ook bijvoorbeeld bovenaan het scherm worden getoond.

In het systeemvak staan pictogrammen die grotendeels dezelfde functies vervullen als in Windows: Mededelingen, Wifi, stroom, geluid en klok. Ook is er een update notificatie (analoog aan het Windows Update schildje). Klikken hierop toont het scherm met beschikbare updates, die met nog een klik kunnen worden geïnstalleerd. Een kind kan de was doen. Er is ook een knopje voor verwijderbare stations. Hierin wordt bijvoorbeeld een USB stick weergegeven, die weer met één klik kan worden verwijderd. Wanneer zo’n stick wordt geplaatst, dan verschijnt direct een snelkoppeling op het bureaublad naar dat station en wordt het station geopend. Echt heel gebruiksvriendelijk!
Vanuit het knopje met je naam kunnen persoonlijke zaken worden geregeld, zoals afmelden.

Het menu wordt als vanouds gestart met de knop linksonder. Ditmaal staat er natuurlijk geen Windows logo op, maar het logo van Mint. In het menu groepen met toepassingen, een regeltje met Alle toepassingen en een zoekvenster. Ook afsluit- en uitlogknoppen ontbreken niet. Kortom, het menu zal geen beletsel vormen om je software snel terug te vinden!

Wat ik een heel erg handige extra van Linux vind is het gebruik van meerdere bureaubladen. Dat is iets wat Windows niet kent. Beweeg de muis naar de linker bovenhoek. Het beeld verandert en je kunt nu aan de rechterkant op de grote + rechts drukken. Er wordt een bureaublad toegevoegd. Doe dit zo vaak als nodig, telkens verschijnt er een nieuw blad. De bladen kunnen zelfs een naam krijgen, indien nodig. Druk vervolgens op het gewenste blad en dit verschijnt.

Op elk van de bladen kunnen één of meer programma’s open blijven staan en hun werk doen, terwijl er op één van de andere bladen wordt verder gewerkt. En is een blad niet meer nodig, dan wordt het gesloten met een druk op het kruisje rechtsboven.

Toepassingen

Tijd om te gaan onderzoeken welke applicaties standaard worden meegeleverd met Mint. Ik kan in elk geval alvast zeggen dat dat er meer zijn dan standaard bij Windows worden meegeleverd.
Naast de meegeleverde pakketten zijn meer dan 43000 andere pakketten beschikbaar en met een paar klikken te installeren via het onderdeel Softwarebeheer, maar daarover later.

Hulpprogramma’s

Voor alle hulpjes die in Windows aanwezig zijn is er een equivalent in Mint. Er is een teksteditor, een rekenmachine, een programma dat Pdf bestanden kan tonen enz.

Internet

Firefox vind ik zelf één van de meest prettige en uitgebreide browsers en dat is onder Linux niet anders dan onder Windows. Ook nu zijn er plugins voorhanden om reclame te weren en te zorgen dat al uw gangen op internet niet worden opgeslagen. Internet Explorer is logischerwijs niet voorhanden, maar Google Chrome of Opera kan desgewenst wel worden geïnstalleerd.
Dat betekent dus dat je in mint heel snel je favoriete websites, Facebook en Twitter kunt bezoeken op dezelfde manier als je al gewend was.

Thunderbird heeft zich al een lange historie als E-mailprogramma. Ook dit programma werkt onder Linux exact hetzelfde als onder Windows. Wanneer je mail op de server van de provider staat (IMAP), dan volstaat het invoeren van een paar simpele gegevens en je mail loopt weer binnen. Ook het beheer is identiek aan de werking onder Windows. Gebruik je altijd Outlook, dan zal het even wennen zijn, maar Thunderbird werk veel intuïtiever dan Outlook, dus ik ga er vanuit dat dat snel went.

Office

Bij Mint wordt standaard het behoorlijk complete office pakket LibreOffice geleverd. De interface van dit pakket lijkt wel wat op de interface van een oudere versie van Microsoft Office, dus zonder het ‘lint’ wat in de moderne versies zit. U kunt al uw oude Word-, Excel- en Powerpointdocumenten ermee openen. Zowel de nieuwe als de oude formaten. Als u niet extreem kritisch bent of heel erg hangt aan de nieuwste interface van Microsoft Office, dan is dit een waardige vervanger.

Geluid en Video

De meeste video- en geluidsbestanden kunnen rechtstreeks worden afgespeeld in Mint. De applicatie videos speelt allerlei muziekbestanden direct af (mp3, flac, enz) en toont daarbij de hoesfoto, indien aanwezig. Hetzelfde geldt voor veel videoformaten en -containers als wmv, mpg, mkv en avi. Voor de meer ingewikkelde formaten of DVD images kan gebruik worden gemaakt van VLC Media Player. Dit programma speelt vrijwel alle videoformaten af en in ook onder Windows beschikbaar.
Met de Banshee mediaspeler kan een complete muziekverzameling worden beheerd, het programma Brasero kan Cd’s en Dvd’s kopiëren en branden.

Grafische bestanden

Heel veel plaatjes worden direct geopend met de Afbeeldingsviewer. Jpg, png, bmp enz. kunnen hiermee direct worden bekeken door ze te dubbelklikken. Bewerken van plaatjes kan worden gedaan met het geavanceerde programma GIMP. Dit programma, dat ook beschikbaar is onder Windows, biedt Photoshop-achtige mogelijkheden, al kan het zich niet meten met zijn grote voorbeeld. Het heeft echter best veel in huis. Ook het onderdeel Drawer van LibreOffice biedt beperkte mogelijkheden om bestanden te bewerken.

Niet geïnstalleerde programma’s

Ondanks dat Mint een behoorlijk groot aantal voorgeïnstalleerde toepassingen kent, zijn er nog veel meer voorhanden, die u in een oogwenk kunt installeren. U hoeft daarvoor niets van websiteds te downloaden of uit te pakken. Maak gewoon gebruik van Softwarebeheer. Dit is een zeer gebruiksvriendelijke interface voor duizenden andere handige en interessante programma’s. Bij het starten moet je wachtwoord worden opgegeven, omdat dit zo’n programma is dat ingrijpt in de machine. Kies vervolgens een categorie en blader door de programma’s. Een behoorlijk aantal daarvan zijn ook beschikbaar onder windows en daarom wellicht al bekend. Wanneer een programma wordt gekozen, dan wordt dat van Internet gehaald, geïnstalleerd en in het menu gezet.

Interessante programma’s die niet standaard zijn geïnstalleerd zijn:

• Skype: het bekende video-telefoonprogramma
• Picasa: de plaatjesorganiser van Google
• Calibre: hét programma voor het organiseren van je eBooks
• Filezilla: een gebruiksvriendelijke FTP client
• Cheese: een handig programma om filmpjes of foto’s met je webcam te maken of deze te testen
• GParted: Handig programma om harde schijven mee in te delen
• Wine: Programma dat een groot aantal Windows programma’s rechtstreeks onder Linux kan draaien
• Virtual box: installeer een versie van Windows in een box om die programma’s  te kunnen draaien die je echt niet kunt missen

Naast het installeren van nieuwe programma’s kan Softwarebeheer ook geïnstalleerde programma’s verwijderen. Deze functie lijkt wel wat op die van zijn tegenhanger in Windows, maar als geheel is Softwarebeheer veel krachtiger.

Conclusie

Linux Mint 16 Petra Cinnamon is een heel compleet, zeer gebruiksvriendelijk systeem, dat veel Windows XP gebruikers zal kunnen bekoren. Veel functionaliteit is out-of-the-box beschikbaar of in een handomdraai te installeren. Daarnaast zijn er mogelijkheden om dat ene onmisbare Windowsprogramma toch nog te kunnen draaien. En dat allemaal voor niets…. Geen last meer van virussen of scanners, een snel en modern systeem, kortom: gewoon doen!

Dit is het derde artikel over mijn ervaringen als Windows-gebruiker met Linux.

In een eerder artikel heb ik uit de doeken gedaan dat een Windowsgebruiker die besluit over te stappen op Linux een overweldigende keus heeft aan Linux distributies om uit te kiezen. Ik heb toen gekozen voor Linux Mint 16 Petra Cinnamon en beschrijf hieronder mijn ervaringen met de installatie.

Degenen die mijn eerdere artikel hebben gelezen weten inmiddels dat ik Linux Mint wil gaan installeren op een enigszins gare laptop die van mijn zoon geweest is. Deze laptop bevat Windows XP, maar is in de loop der jaren langzaam geworden en is – voor Windows begrippen – behoorlijk uit de tijd. Tijd om hem tot leven te wekken met Linux!

Voorbereidingen

Allereerst: zorg voor een backup van alle belangrijke bestanden! Zet correspondentie, foto’s, documenten en wat al niet meer op bijvoorbeeld een USB-stick of een portable harde schijf!

Vervolgens ga ik de ISO van Linux Mint 16 Cinnamon (vanaf hier ‘Mint’ geheten) downloaden. Gezien de leeftijd van de hardware moet ik gebruik maken van de 32 bits versie van Mint. (Eventueel is er ook een 64 bits versie beschikbaar, maar dat valt buiten het bestek van dit artikel). Kies voor een downloadlink, bijvoorbeeld die van de NLUUG en haal de ISO binnen. Deze ISO wordt vervolgens gebrand op DVD of kan worden gestart vanaf USB stick of een ander medium (valt buiten het bestek van dit artikel, maar een suggestie is om bijvoorbeeld gebruik te maken van de programma’s UNetbootin of Rufus). Uw pc moet dan wel kunnen opstarten vanaf zo’n USB stick.

Voordat we Linux naast Windows XP kunnen installeren dient er wel voldoende ruimte te zijn op de harde schijf. Ideaal is het als er een flink stuk van de schijf ongebruikt is (niet door Windows in gebruik), zodat daar Mint kan worden geplaatst.

Installeren maar!

Wanneer de ISO is gestart, dan wordt al heel snel een volledig functionele testversie van Mint getoond. Dit is een duidelijk verschil met de installatie van Windows, waarbij de installatie direct van start gaat. Op dit moment is nog helemaal niets geïnstalleerd en kan er voor worden gekozen eerst een tijdje te ‘spelen’ met Mint. Loopt het een beetje goed op de machine? Werkt alle hardware? Wanneer de machine niet via een kabel verbonden is en een Wifi netwerk beschikbaar is, dan moet dat nu worden ingesteld. We bereiken hiermee dat veel updates al tijdens de installatie kunnen worden binnen gehaald.

Rechts onder op het scherm staan een aantal pictogrammen. Druk op degene met het ‘losse stekkertje’. Er verschijnt een scherm met de beschikbare Wifi netwerken. Kies uw netwerk, voer uw wachtwoord in en druk op ‘Connect’. Het Wifi netwerk is nu verbonden en als we nog zouden willen testen, dan is internet nu ook beschikbaar. Ik ga echter de installatie nu echt starten!

Hiervoor is een pictogrammetje op het beeldscherm geplaatst met het onderschrift ‘Install Linux Mint’. Druk hierop en de installatie gaat van start vanuit de ‘Live’ sessie.
Tot nu toe waren alle dialogen en schermen van Mint in het Engels, maar nu kunnen we dan toch voor Nederlands (of een groot aantal andere talen) kiezen. De vervolgdialogen zijn dan in het Nederlands.

Mint geeft eerst aan wat de (bescheiden) eisen zijn om te kunnen installeren: 7,4 GB vrije ruimte, een stroomvoorziening zodat de laptop niet plotseling uit gaat en een internetverbinding. Die laatste hebben we net ingesteld, dus we gaan door.

Nu wordt het echt interessant. Mint toont een scherm waarop je kunt kiezen voor het installeren van Mint naast Windows XP of in plaats er van. Ik ga Mint ernaast zetten. Ik kies daarom de eerste optie en druk op ‘Verder’. In het volgende scherm moet ik kunnen aangeven hoeveel ruimte ik voor Mint wil gaan gebruiken ten opzichte van de bestaande Windows-installatie.

Problemen?

Helaas kom ik er in dit stadium achter dat er iets mis is met mijn harde schijf. Er is niet genoeg ruimte vrij, ondanks dat ik daar wel voor gezorgd heb. Ik onderbreek de sessie en keer terug naar de Live versie van Mint. Controle en een poging tot reparatie van de schijf brengt aan het licht dat ik niet verder kan met de installatie naast Windows XP…. Mint kan daar niets aan doen, de harde schijf is corrupt geraakt na jaren trouwe dienst en er zit niets anders op dan met een schone lei te beginnen. Daar gaat mijn artikel over het installeren van Mint naast Windows XP!

Door de reparatiepogingen is het nu zelfs onmogelijk geworden Mint naast XP te zetten en Mint geeft me alleen nog de mogelijkheid XP te vervangen. Er staat duidelijk bij dat alle bestanden zullen worden verwijderd, dus blijkt duidelijk het belang van een goede backup! Gelukkig staat er niets van belang op deze oude machine, dus ik kan gewoon verder gaan. Even lijkt het goed te gaan, maar dan volgt een knoepert van een foutmelding, waarschijnlijk het gevolg van de corrupte schijf. Mij wordt aangeraden opnieuw te starten. Nou dat doen we dan maar… Op hoop van zegen.

Wat te verwachten was gebeurt ook: de schijf is leeg en Mint biedt aan de schijf te formatteren en te gaan gebruiken. En vanaf nu gaat het van een leien dakje. Regio instelling, toetsenbord indeling (Geen Nederlands kiezen, maar Engels US international!) en dan komen we bij de persoonlijke gegevens. De computer vraagt me netjes: ‘Wie bent u?’ Ik geef mijn naam op en een naam voor mijn computer.

Vervolgens moet een gebruikersnaam worden opgegeven en een wachtwoord. Ik gebruik het liefst een naam met alleen kleine letters, zoals ‘ronald’ en vervolgens een lang wachtwoord, dat wel makkelijk te onhouden is en samengesteld is uit verschillende woorden en eventueel speciale tekens, bijvoorbeeld “JaapEetSchaap!MaarWelZonderBoter” of “WaaromZijnDeKersenNietKrom?”. Ik kies vervolgens voor de optie “Mijn wachtwoord vragen om aan te melden”. Nooit kiezen om automatisch aan te melden, dat gooit uw laptop (of in elk geval uw persoonlijke map) helemaal open! Linux heeft overigens altijd een wachtwoord nodig, ook als u het niet gebruikt om in te loggen, maar daarover later.

Mint gaat nu installeren. Bij mij duurde dat zo’n 1o minuten. In de tussentijd kan je een slideshow bekijken van de mogelijkheden van Mint en ik moet zeggen, dat ziet er erg aantrekkelijk uit! Plots verschijnt het startscherm met mijn naam. Klik op die naam, vul je wachtwoord in en daar is Mint!

Mint staat bekend als zeer gebruiksvriendelijk en dat blijkt al gelijk. Het welkomstscherm geeft snelkoppelingen naar allerlei interessante opties voor nieuwe gebruikers.
Rechtsonder op het scherm staan pictogrammen en meldingen en hier staat dat er een nieuwe versie van het updatebeheer beschikbaar is. Met updatebeheer wordt de Mint machine helemaal up-to-date gehouden, dus lijkt het me raadzaam dat te vernieuwen. Eén klik op de melding en het updatebeheer wordt zelf vernieuwd.

Op dit moment wordt ik voor het eerst geconfronteerd met één van de grootste verschillen tussen Windows XP en Linux: wanneer er een actie moet worden uitgevoerd die ingrijpend kan zijn voor je pc wordt altijd om het wachtwoord gevraagd dat eerder is opgegeven. Dit lijkt irritant voor een argeloze Windowsgebruiker, maar het is één van de veilige fundamenten waarop Linux is gebouwd. En het wordt alléén gevraagd als het nodig is!

Nadat het updatebeheer zelf is geüpdatet wordt automatisch een vracht updates voor Mint binnengehaald. Nog 10 minuten later zijn al die update aangebracht en is het systeem gereed voor gebruik!

Conclusie voor wat betreft de installatie

Ondanks dat de laptop en de daarop aanwezige versie van Windows in slechte conditie waren, en de installatie daarom anders liep dan ik had verwacht, is het eigenlijk toch heel goed verlopen. Het hele proces heeft een half uur geduurd en ik heb nu een fraai ogend, netjes werkend Linux-systeem. De hardware werkt goed en de koppeling met internet was een fluitje van een cent. Jammer dat ik Mint niet naast XP kon zetten, maar al met al ben ik best tevreden over de installatie.
Nu nog kijken wat de overeenkomsten en vooral de verschillen zijn tussen XP en Linux Mint 16 Petra Cinnamon. Maar dat doe ik in een volgend verhaal.

Dit is het tweede artikel over mijn ervaringen als Windows-gebruiker met Linux.

Kort nadat ik begonnen was met het verkennen van Linux, kwam in het nieuws dat mensen met oudere hardware, die veelal onder Windows XP draaien, problemen verwachtten omdat hun computer straks niet meer door Microsoft wordt voorzien van updates. Veel van die mensen doen met hun PC echter niet veel meer dan wat internetten, mailen en brieven schrijven. En dat kan natuurlijk ook heel goed (en wellicht zelfs beter) met Linux! hoog tijd om dat eens te onderzoeken.

Eerst de juiste hardeware mét Windows XP vinden. Zelf heb ik dat besturingssysteem al lang nergens meer op staan, maar gelukkig was mijn zoon Jeroen net overgestapt op een nieuwe laptop en was zijn oude, nogal afgeleefde, laptop beschikbaar. Dit oude beestje heeft Windows XP aan boord, is lekker traag en vereist wifi en ondersteuning van zijn trackpad. Kortom, een gewillig slachtoffer.

De volgende vraag is dan gelijk: welke versie van Linux ga je dan nemen? Als je Windows wilt gaan installeren is de keus meestal snel gemaakt, er is niet veel keus, maar zoals ik eerder aangaf is er erg veel keus op Linuxgebied. De distros (Linux distributie), versies en desktops vliegen je om de oren.

Om me te oriënteren ben ik begonnen bij de Engelstalige website distrowatch. Deze website geeft een (nogal druk en chaotisch) overzicht van de vele Linux distros die er bestaan. Op basis van diverse zoekcriteria heb ik een viertal distros geselecteerd die me geschikt leken voor beginners met Linux, die overstappen van Windows XP. Ik heb vervolgens van deze distros een ISO (CD image) gedownload. Deze ISO’s zijn veelal ook als live cd te draaien en dus zeer geschikt om de betreffende distro eerst goed te bekijken en uit te proberen om hem later pas eventueel echt te gaan installeren. De distros die ik heb uitgekozen zijn allemaal gebaseerd op de populaire Linux distro Ubuntu, maar voegen daar een gebruiksvriendelijk sausje aan toe, wat ze nog geschikter maakt voor overstappende Windows-gebruikers.

Vooraf kan ik alvast zeggen dat alle distros die ik heb geprobeerd zonder enig probleem Wifi, videokaart en trackpad ondersteunen. Het gaat hier om oudere, bestaande hardware, dus dat vormde geen enkel probleem. Ik heb me dus vooral geconcentreerd op de vormgeving, het gemak van werken en de bij de distros meegeleverde applicaties. Wat dat laatste betreft heb ik er op gelet of er applicaties worden meegeleverd die bekend (kunnen) zijn uit Windows, wat de overgang vergemakkelijkt. Ik denk dan aan de webbrowser Firefox, de mailclient Thunderbird, Video- en audioprogramma VLC en het officepakket Libre Office. Ook het wat minder bekende grafische programma GIMP is interessant.

Kubuntu

Deze distro pretendeert een alternatief te bieden voor beginners én gevorderden, compleet met alle pakketten die je in eerste instantie nodig zou hebben.
Wanneer de installatie start kan je een keuze maken voor de door jou gewenste taal. Kubuntu biedt dan de mogelijkheid gelijk te installeren, óf om hem uit te proberen. Dat laatste gaan we dus doen. Ondanks dat ik voor Nederlands heb gekozen is een groot deel van de teksten in het Engels. Onduidelijk is of dat alleen voor de live-cd geldt, of ook voor de ‘echte’ distributie, maar ik vermoed het laatste.

Nadat de distro is gestart verschijnt een scherm dat aardig doet denken aan het scherm van Windows XP. Kubuntu gebruikt daar de desktop KDE voor (vandaar de K in de naam). Eerst wordt verbonden met de Wifi, wat een fluitje van een cent is. Scherm, trackpad, geluid, alles werkt. De werkbalk doet sterk denken aan die van XP, inclusief werkbalk, icons rechtsonder en startknop links. Het scherm met applicaties klapt open met de knop linksonder, het vervolgscherm doet sterk aan dat van Windows denken, dus daar zullen geen grote problemen mee ontstaan. Alles werkt voor een Windowsgebruiker lekker intuïtief.

Applicaties en gebruikservaring

Van de boven genoemde applicaties wordt alleen Libre Office meegeleverd. Van Firefox is een installer aanwezig, die desgewenst deze browser installeert. De overige pakketten ontbreken, maar kunnen, zoals in elke Linux distro, natuurlijk wel achteraf worden geïnstalleerd.
Kubuntu is een fraaie, goed ogende en mooi opgezette distro, die prima loopt op de oude laptop.

Lubuntu

Deze distro pretendeert een snel en ‘licht’ besturingssysteem te zijn. Ze focussen daarbij op snelheid, energie-efficiency en lage hardware eisen.
Ook nu kan weer vooraf voor een taal worden gekozen en wordt daarna Nederlands en Engels door elkaar gebruikt. De desktop van Lubuntu, het minimalistische  LXDE, oogt rustig en lijkt nog meer op het bureaublad van Windows XP dan die van Kubuntu. Het menu ziet er meer uit als het menu van Windows 2000, de voorganger van Windows XP.

Applicaties en gebruikservaring

Bij Lubuntu is van de gezochte applicaties alleen Firefox standaard aanwezig. Er is sowieso geen officepakket aanwezig, alleen een tekstverwerker. Wat voor Kubuntu geldt, geldt natuurlijk ook voor Lubuntu: alles is achteraf te installeren. Lubuntu werkt erg goed en snel. Zeker een aanrader voor zeer lichte hardware!

Xubuntu

Dit is de laatste distro die ik bekijk met een naam die is gebaseerd op het onderliggende Ubuntu. Ook deze distro heeft weer zijn eigen wervende slagzin: “wij combineren elegantie met gebruiksgemak”. Xubuntu gebruikt een stabiele, lichte en configureerbare desktop met de naam XFCE. Zoals de andere twee geeft ook Xubuntu al bij het starten de mogelijkheid om de Nederlandse taal in te stellen en vervolgens een uitprobeersessie te starten.

Na installatie staat de balk aan de bovenzijde van het scherm. Zelf vind ik het erg elegant en het is gemakkelijk te wijzigen naar de onderzijde van het scherm. Voor beginners zou dat echter een (klein) struikelblok kunnen vormen. De schermen ‘zakken’ als het ware naar beneden en geven, ondanks dat de balk dus boven zit, een vertrouwd gevoel. Ook Xubuntu is niet helemaal in het Nederlands helaas.

Applicaties en gebruikservaring

Bij Xubuntu worden standaard Firefox, Thunderbird en GIMP meegeleverd. Geen Officepakket. Ondanks het feit dat de balk bovenaan het scherm verschijnt denk ik dat XP gebruikers ook met deze distro uit de voeten moeten kunnen.

Linux Mint 16 Petra Cinnamon edition

Als laatste heb ik de momenteel zeer populaire Mint distro (bron: Distrowatch) bekeken. Deze distro is met maar liefst vier verschillende desktops leverbaar. Voor de allerlaagste eisen kan het beste gekozen worden voor de Xfce desktop (zie hierboven bij Xubuntu), maar ik heb de Cinnamon editie bekeken. Er zijn ook nog versies met een KDE of een MATE desktop leverbaar.

De live-cd van deze Linux distro biedt geen taalkeuze tijdens de installatie. Derhalve wordt de Engelse versie bekeken.
Ook Mint Cinnamon start vlot, hangt snel aan de Wifi en ondersteunt onze testcomputer prima. De desktop is ook nu weer Windows-achtig, met een startknop en een uitklapscherm. De vormgeving van Cinnamon is weliswaar iets anders dan die in XP (in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Xfce desktop), maar heel fraai en kleurrijk vomgegeven. Op de testcomputer loopt hij als een zonnetje.

Applicaties en gebruikservaring

Mint 16 is de enige distro die ik heb bekeken die alle gezochte applicaties standaard aan boord heeft. Zowel Firefox als Thunderbird, VLC, GIMP en LibreOffice zijn al geïnstalleerd. Ideaal om een snelle start te maken. De distro werkt heel gemakkelijk, snel en is ovezichtelijk vormgegeven.

Conclusie

Alle bekeken distros zijn goed bruikbaar en aangezien ze allemaal gebaseerd zijn op Ubuntu zijn de verschillen in het gebruik niet dramatisch. De manier waarop Linux Mint werkt spreekt mij het meest aan. Behoorlijk compleet, fraai vormgegeven en hij sluit goed aan bij de belevingswereld van een Windows XP gebruiker en de beschikbare hardware.
Wanneer ik een distro had moeten kiezen voor een hele lichte computer was het waarschijnlijk Lubuntu geworden, of misschien de Xfce versie van Mint, maar die heb ik hier niet bekeken.

In een volgende blog ga ik Mint 16 Petra Cinnamon installeren en echt gebruiken op de laptop, waarbij ik laat zien dat het – zeker wanneer het de eerste keer is – verstandig is om Linux náást Windows XP te installeren en dat je data gewoon beschikbaar blijft!

Dit is het eerste artikel over mijn ervaringen als Windows-gebruiker met Linux.

Al lange tijd knaagt het een beetje aan de ICT-er in mij: Linux. Ik ben al sinds jaren een trouw gebruiker van het besturingssysteem van Microsoft, zowel thuis als op mijn werk, maar eigenlijk is Linux nooit helemaal uit mijn gedachten geweest. In een behoorlijk grijs verleden ben ik wel eens aan de slag geweest met een versie van OpenSuse, maar dat werd nooit een succes. Sinds kort heb ik echter besloten me eens echt in Linux te gaan verdiepen.

Waarom eigenlijk Linux? Waarom niet ‘gewoon’ bij Windows blijven?

• Omdat Linux hartstikke snel is, ook op matige hardware
• Omdat Linux gratis is
• Omdat je je (nog?) niet druk hoeft te maken over virus- en malwarebescherming
• Omdat er een grote groep trouwe volgers is die altijd klaar staan om te helpen
• Omdat Linux in tig smaken en soorten te krijgen is
• Omdat Linux veel wordt gebruikt door ‘echte’(?) professionals
• Omdat Linux steeds verder oprukt in de serverhoek
• Omdat het leuk is om weer eens ouderwets ‘aan de prompt’ te werken
• Omdat…. Ach, het is gewoon leuk om weer eens in een hele nieuwe wereld te stappen!

Voor mij was naast de genoemde redenen ook een trigger dat ik een groeiende dominantie zie van de grote drie: Apple, Google en Microsoft. Maar waarom zou je niet eens iets anders doen? Met vrije software? En dan kom je al snel uit bij Linux.

Nou is Linux sinds de laatste keer dat ik er serieus naar gekeken heb ontzettend ver doorontwikkeld. De stap naar Linux is daardoor ook voor ‘gewone’, grafisch georiënteerde Windowsgebruikers echt eenvoudiger geworden. Er is echter een ander ‘probleem’ bij gekomen voor de Linux-adept in spe:  welke Linuxdistributie (veelal een distro genoemd) ga ik gebruiken? En om het nog ingewikkelder te maken: welke desktop ga ik gebruiken? Naast allerlei distros biedt Linux ook nog eens de mogelijkheid om met verschillende grafische omgevingen te werken. Van superlichte tot zeer complete en dus zware desktops.

Terwijl ik nog aan het denken was over welke hardware ik zou gaan gebruiken en me aan het inlezen was op internet diende zich plotseling een dankbaar eerste Linux project aan: de Netbook van mijn dochter. Iris heeft een klein Asus Eee laptopje en dat wordt geleverd met Windows 7 Starter en 1 Gb geheugen. Een rampzalige combinatie. Het ding is niet vooruit te branden en een start kost minuten. Gevolg was dat ze hem bijna niet meer gebruikte, wat dan weer jammer is, want hij is wel erg makkelijk mee te nemen. Wat tekstverwerkingsmogelijkheden en een internetverbinding waren eigenlijk voldoende. En dan is Linux het eerste waar je aan denkt als het gaat om snelheid op langzame hardware. Maar ja, welke distro gaat het worden?

Een zoektocht op het internet  bracht al snel uitkomst. Handige jongens (of meisjes, dat is me niet bekend) hadden allang een oplossing bedacht voor deze netbooks: de Linux distro EasyPeasy, die voorheen door het leven ging als Ubuntu Eee. Perfect geschikt dus voor dit doel!

Op de website van EasyPeasy (www.geteasypeasy.com) staat uitgelegd hoe je de distro kunt installeren vanaf een USB-stick. Ik heb gebruik gemaakt van een heel handig kastje waarin je een 2,5” harde schijf of een SSD kunt monteren, de Zalman ZM-VE300. Je kunt vanaf dat ding images van een schijf (ISO genaamd) booten. Gemak dient de mens.

Nog één tip van een Windows gebruiker: Installeer Linux náást Windows. Je kunt dan altijd terug naar Windows, al is het maar voor even om iets onder Windows te raadplegen. Linux genereert automatisch een opstartmenu, waarbij de bovenste optie (starten onder Linux) standaard is.

Een nog niet genoemd voordeel van de meeste Linux distros is de zogenaamde live cd. Je kunt daarmee de betreffende distro starten en draaien op een computer en kijken of dat bevalt. Dit alles zonder je originele besturingssysteem aan te tasten! Kom daar maar eens om bij Windows! Als het bevalt kan je de distro daarna naast of eventueel over je oude besturingssysteem heen zetten. Bijzonder handig!

Het installeren van EasyPeasy gaat zeer gemakkelijk, door eerst de live cd te starten en als dat werkt de optie ‘Install EasyPeasy’ te kiezen.

EasyPeasy heeft een overzichtelijke, beetje ‘Playmobile’ achtige desktop met grote, duidelijke knoppen. Aan de linkerkant wordt een hoofdcategorie gekozen, waarna aan de rechterkant de aanwezige programma’s  verschijnen. Een kind kan de was doen. Belangrijke programma’s als OpenOffice en Firefox zijn allemaal aanwezig. Koppelen met Wifi is kinderspel en er is zelfs een cloudkoppeling aanwezig in de vorm van Ubuntu One. Deze geeft gratis 5 Gb ruimte weg en heeft ook clients voor Windows, Mac, Android, iPhone en iPad.

De grootste verrassing komt echter wanneer je echt gaat werken met het laptopje. Ineens werkt het ding prima, snel en start ook razendsnel op en daar was het om begonnen! Eerste Linuxproject geslaagd!